- bezikmə
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bezikmə
Смотреть что такое "bezikmə" в других словарях:
bezikmə — «Bezikmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bezikmək — f. bax bezmək. Amma Məşədi Nəcəf . . kəndlilərin şikayətindən bezikib, inəyi əmim oğluna satmış imiş. C. M.. Əlyarov sual cavabdan bezikmiş kimi ayağa durub, xalıların üstündən asılmış şəkillərə baxdı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fütur — ə. 1) süstlük, boşalma; 2) təngə gəlmə, usanma, bezikmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
asi-kifir — sif. dan. Bu və ya digər səbəb üzündən hirslənmiş, acıqlanmış, narazı, bezikmiş, cana doymuş. Asi kifir etmək – hirsləndirmək, bezikdirmək, cana doydurmaq. Asi kifir olmaq – bərk hirslənmək, bezikmək, cana doymaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bezgin — sif. Bezikmiş, təngə gəlmiş, usanmış. Bezgin olmaq – bezikmək, təngə gəlmək, usanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bezmək — f. Usanmaq, bezikmək, təngə gəlmək, cana gəlmək, bezar olmaq, bıqmaq. Canı tərk eylədim, bezdim cahandan; Səni bildim ki, can ilə cahansan. Nəs.. Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə . . ələ alır, sakit… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bıqmaq — f. Bezikmək, usanmaq, təngə gəlmək. Daş yonmaqdan artıq bıqmışdım, başqa işə girmək istəyirdim. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doymaq — f. 1. Yeməyə olan ehtiyacı rəf olmaq, lazımınca yeyib tox hala gəlmək, qarnı tox olmaq. Bu xörəkdən doydum. – Bozbaşdan doymaq istəyirsənsə, qonaqlarını tox hala salmaq istəyirsənsə, çölməyə çox ət sal. C. M.. Başını xörəklərin xonçasına əymişdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məlul — sif. və zərf <ər.> Məlallı, qəmgin, məyus, məhzun; bezgin, usanmış. Məlul görkəm. – Bülbül, neçin, xəzani sitəmindən məlulsən? Gəl baxgilən, bənim gözüm ilə baharı gör. Qövsi. <Yaşlı kişi> hər zaman məlul və qəmgin gəzib təkbaşına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təng — sif. <fars.> Dar, sıx. . . Məlum edirəm ki, yazdığınız namələr öz vaxtında gəlib yetişibdi. Cavab yazmamağıma bais vaxtın təng olmağıdı. Mol. Nəsr. <Cəfər kişi:> Srağagün vaqon doldururduq, yük çox idi, taylar ağır, vaxt təng. M. İ..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
